Ta-Ta Kennedy?

Ymddiheuriadau lu mod i heb fod yma ers cyhyd.
Ond ta waeth, wy am roi ymdrech ar broffwydoliaeth wleidyddol.

Mae Lembit Opik, AS i'r Democratiaid Rhyddfrydol, arweinydd y DemRhydd yng Nghymru a'r AS dros Faldwyn, wedi bod yn llythyru y Western Mail yn ddiweddar, ac mae'n rhaid dweud ei fod yn ddiddorol iawn yn beth mae'n ddweud. Dim achos y cynnwys deallwch, ond oherwydd y gwirioneddau eraill a geir o ddarllen rhwng y llinellau.

Mae wedi bod yn amddiffyn safbwynt y DemRhydd i beidio a chefnogi yr ymgyrch i Uchelgyhuddo Blair.

SIR - Glyn Morris's letter (October 18) misunderstands why the Liberal Democrats are not supporting moves to impeach the Prime Minister over Iraq.

When I first heard the idea, I was tempted by it. But, on reflection, I feel impeachment is a distraction. It misses the point.

We see the war in terms of questions of judgment and trust. The case against the Prime Minister is a political one which the Liberal Democrats will continue to pursue with the same vigour and clarity of thought we have shown for the last two years.

We don't need to impeach the Prime Minister to prove his monumental bad judgment. Charles Kennedy has shown that by challenging Blair directly at the dispatch box every week.

The most effective form of trial on this issue is guaranteed. Trial by voter - at the next general election.

LEMBIT OPIK MP

I bob pwrpas yr hyn mae’n ddweud a dangos yw natur hyder y Lib Dems wrth wynebu yr etholiad nesaf.

Mae’n nhw wedi adnabod y mater o ‘trust’ yn Blair fel un o’r ‘vote winners’ – fel yn wir mae pob plaid arall a hyd yn oed Llafur ei hun yn dechrau cydnabod erbyn hyn. Hefyd y cwestiwn o Irac yw un arall o’r prif ‘vote winners’. Mae’r ymgyrch I uchelgyhuddo Blair yn rhoi hyn oll yn y fantol. Byddai ei uchelgyhuddo yn llwyddiannus yn cael gwared ar Blair ac yn cau pen y mwdwl ar y ddadl ynghylch Irac (fel ag y mae – byddai’r cwestiynnau am a ddylai llywodraethau weithredu fel y gwnaeth Blair a Llafur yn ystod y rhyfel a chyn hynny yn parhau). O safbwynt pleidleisiau ac etholiadol gall y Democratiaid Rhyddfrydol ddim fforddio cefnogi’r ymgyrch.

Dengys hyn yn glir felly nad mater o egwyddor mo’I safiad ar Irac ond yn hytrach un o fanteisio etholiadol. Diolch Lembit am ddangos hynny mor glir I ni.

Serch hynny, mae arna I ofn fod y Dem Rhydd am gael trwyn gwaedlyd – hyd yn oed torri eu trwynnau. Mae nhw’n disgwyl bod yn brif wrthblaid yn dilyn yr etholiadau nesaf. Dyna yw eu cred a’I targed, ac wy’n credu eu bod nhw yn byw mewn byd breuddwyd. Er gwaethaf eu perfformiadau da diweddar mewn isetholiadau alla I ddim gweld y patrwm yn trosglwyddo I etholiad ‘cyffredinol’.

Bydd yna bleidlais brotest yn erbyn Llafur, ac mae yna beryg gwirioneddol yr aiff hi I’r Ceidwadwyr. Dyna pam fo y DRh yn targedu y seddau Llafur bregus. Y tebygrwydd yw os yw sedd yn gallu mynd tair ffordd mai I’r Ceidwadwyr yr aiff hi ermwyn cadw Llafur mas. Mae cefnogwyr y DemRhydd yn naturiol Geidwadol, ac wedi bod erioed. Y cwestiwn yw a fydda nhw yn newid trend a phatrwm diweddar I fynd yn ol at y Ceidwadwyr – rwy’n credu y gwna nhw. Rwy hefyd yn argyhoeddiedig mai Llafur fydd yn llywodraethu ond gyda nfer dipyn yn llai – yn wir lawr I 20 neu lai.

Mae pol piniwn diweddar yn dangos cefnogaeth Llafur +3, Ceidwadwyr +7, DRh –10. Sai’n ame yr aiff y DRh lan efallai hyd yn oed 10 sedd arall, ond byddan nhw ddim yn wrthblaid, a bydd holl amser ac adnoddau y Blaid wedi bod yn wastraff. Byddan nhw wedi eu dadrithio a bydd lot o ‘soul searching’ a Kennedy gaiff y bai. Bydd yna frwydyr am arweinydd, ac yna ymhen ychydig bydd y DRh yn crebachu yn ol.

Dyna broffwydoliaeth Y Pyndit!